Rezerwat ten jest rezerwatem torfowiskowym, który powstał w 1916 roku i ma powierzchnię 130,41 ha.
Rezerwat obejmuje rozległe śródleśne torfowisko w obrębie kompleksu Lasów Mirachowskich, w strefie wododziałowej na wysoczyźnie morenowej.
Jest to jedno z największych torfowisk na Pojezierzu Kaszubskim, a zarazem najgłębsze znane w woj. Pomorskim złoże torfu (średnia miąższość 5- 6 m, maksymalna 11 m). Obecnie na niemal całej powierzchni torfowiska występują zbiorowiska leśne.
Do najcenniejszych zbiorowisk roślinnych tego obszaru należy mszar sosnowy, bór bagienny oraz brzezina bagienna z łanowo rosnącym tutaj widłakiem jałowcowatym.
Na obszarze rezerwatu stwierdzono 5 gatunków roślin podlegających ochronie ścisłej: bagno zwyczajne, rosiczkę okrągłolistną, tajężę jednostronną, wełnianeczkę darniową*, widłaka jałowcowatego oraz porosty brodaczkę kępkową i chrobotka alpejskiego. Ochronie częściowej podlegają 2 gatunki: kruszyna pospolita i porost płucnica islandzka.
Rośnie tu także bażyna czarna i modrzewnica zwyczajna.
(* zapisana także w Polskiej czerwonej księdze roślin)
Do roku 1968 rezerwat przyrody Staniszewskie Błoto był ostoją lęgową głuszca.
Dostęp do rezerwatu wyznaczony jest tzw. aleją brzozową, biegnącą w poprzek tego obszaru.
Tabelę dostępności poszczególnych rezerwatów znajdziecie Państwo na stronie RDOŚ w Gdańsku. Zapraszamy do zapoznania się (http://gdansk.rdos.gov.pl/udostepnienie-rezerwatow-przyrody).